top of page

Op de fiets naar Kopenhagen | Erpse fietsers ontvangen bij dochter Ad van Empel

We kregen een foto binnen van Milou van Empel vanuit Denemarken. Ze schreef dat de Erpse Wilma van de Crommenacker bij haar aan was komen waaien op de fiets. Of dat leuk was voor in de Erpse Krant? Ja hoor. Keileuk. Maar eh … dat riep tegelijkertijd natuurlijk ook wat vragen op.

Eerst even dat verhaal over Wilma. Hoe zat dat nu precies?

Wilma was bij Empella om haar fiets te laten controleren voor vertrek naar Kopenhagen. Toen vertelde Ad van Empel haar, dat ik, zijn dochter in Kopenhagen woon en misschien nog wel wat tips voor haar had. Mijn pa gaf mijn telefoonnummer aan Wilma en ik kreeg een belletje van een voor mij onbekend nummer uit Erp. Ik gaf Wilma wat tips over de telefoon en stuurde nog wat informatie over de mail. Ze voegde me toe aan een Whatsapp groep waarin uitvoerig verslag van de reis gedaan werd. We spraken af om elkaar te ontmoeten wanneer ze samen met haar fietsbuddy Josephine uit Veghel in Kopenhagen aan zou komen. Ik werd uitgenodigd voor een diner aan de waterkant met campingservies maar moest dit afslaan i.v.m een werk deadline. Ik nodigde ze uit om de volgende ochtend bij mij om 7:30 te komen ontbijten. We ontmoeten elkaar alsof we elkaar al jaren kennen. Omdat het mooi weer is, besluiten we te ontbijten in het parkje op de hoek van de straat. Er wordt veel gesproken, we kletsen aan een stuk door over hoe we elkaar wel al dan niet kennen, over Erp, over het leven in Kopenhagen en over de fietstocht. We hebben maar een uur de tijd want ik moet gaan werken. Het uur vliegt om en het was een reuze gezellig ontbijt. Alvorens de dames de reis weer terug naar Erp hervatten, komen ze nog even bij mij binnen. Ik kreeg nog een klein souvenir van ze, een koelkastmagneet met de Deense vlag en twee fietsjes, een gepaster aandenken aan deze ontmoeting bestaat niet.

Je zit al vanaf november 2015 in Kopenhagen. Hoe ben je daar beland?

Een combinatie van 80% voor studie en 20% voor vrienden die daar al woonden. In Nederland heb ik Food Design & Innovation gestudeerd aan de HAS later nog een jaartje Product Management, maar ik wou altijd nog graag een master doen. Hier in Nederland sloot niets echt goed aan, in Kopenhagen bij Aalborg University wel. Ik volgde daar de opleiding “Integrated Food Studies” op zijn Nederlands: onderzoek naar Food gerelateerde problemen.

Hoe is het om in Denemarken te wonen?

Ik vind Kopenhagen een fijne internationale stad. Het is duur maar een aantal zaken zijn hier dan ook goed geregeld. 25% van de inwoners van Kopenhagen is internationaal en iedereen spreekt vloeiend engels. Het weer is over het algemeen een klein beetje slechter dan in Nederland maar deze zomer mogen we niet klagen! De mensen zijn wat meer gesloten gesloten en niet zo direct als de gemiddelde Nederlander. Je loopt hier daarom niet zo snel naar de buurman om even koffie te drinken. Gelukkig ken ik wel veel (internationale) mensen die in zijn voor een spontaan kopje koffie. De Denen plannen het liever een week of 2 vooruit.

Als dochter van een fietsenmaker ben je natuurlijk extra geïnteresseerd in de fietscultuur in Denemarken. Kom maar op, neem ons mee. Fietsen de Denen ook zo veel?

Denen fietsen enorm veel. Je ziet hier in Kopenhagen niet zoveel auto’s, iedereen fietst door weer en wind. Een op de tien mensen fietst hier rond met een fiets airbag, wie dat niet heeft draagt meestal wel een helm. Ook hebben ze hier een extra handgebaar voor fietsers, wanneer je fietst en ergens wilt stoppen steek je eerst je hand in de lucht.

Deense voetballers die in Nederland komen voetballen, spreken redelijk snel perfect Nederlands. Lijken die talen inderdaad zo veel op elkaar? En spreek jij intussen vloeiend Deens?

Ik versta veel en ik kan redelijk wat op papier zetten maar zodra ik wat uit probeer te spreken dan begrijpen veel Denen het vaak nog niet. Dat komt omdat ze hier veel woorden maar gedeeltelijk uitspreken en dan weer andere woorden eraan vast plakken. Er zijn wel een aantal Nederlandse woorden die op Deense woorden lijken, maar er zijn ook wat verwarrende woorden. Zo heb je de woorden “jeg” en “ikke” wat je uitspreekt als jij en ik. Maar jeg (jij) betekent ik en ikke (ik) betekent niet.

In december kreeg je een nieuwe baan. Je werkt nu bij TakeDaily. Wat doe je daar?

Ik werk als Project Manager & Marketing Assistant. TakeDaily is een start-up die supplementen op maat, maandelijks bij mensen in de brievenbus bezorgt. Een online test bepaald welke vitamines jij nodig hebt. Het algoritme van deze test is samengesteld door deskundigen en iedere klant is gekoppeld aan een persoonlijke diëtist die om extra advies gevraagd kan worden. Makkelijker kan niet! Ik ben momenteel bezig met de ontwikkeling van een app en verschillende marketing activiteiten. Daarnaast werk ik een halve dag in de week als vrijwilliger bij Food Sharing om voedselverspilling te verkleinen en ben ik bezig met het opzetten van een eigen bedrijf in gezonde warme dranken. Toch het ondernemerschap van mijn ouders geërfd.

Hoe ziet jouw toekomst eruit? En ligt die in Denemarken, in Nederland of misschien ergens anders?

Mijn toekomst, wie zal het zeggen. Ik heb ondertussen al in 4 verschillende landen gewoond Nederland, Slovenië, Oahu (Hawaii USA) en Kopenhagen. Mijn vriend komt uit Duitsland… de tijd zal het leren… ;)


Recent Posts
Archive
bottom of page